Celem leasingu zwrotnego jest przede wszystkim odmrożenie środków finansowych zainwestowanych w aktywa.

Podstawową cechą leasingu zwrotnego jest nabycie przedmiotu leasingu od dostawcy, który staje się następnie korzystającym (leasingobiorcą) na podstawie tej umowy.

Transakcję leasingu zwrotnego rozpoczyna się od nabycia od dotychczasowego właściciela przez firmę leasingową środków trwałych. Firma leasingowa następnie oddaje dotychczasowemu właścicielowi nabyte składniki majątku do korzystania na podstawie umowy leasingu. Właściciel staje się więc korzystającym (leasingobiorcą).

Praktyczną korzyścią tego rodzaju umów jest to, że przedmiot leasingu cały czas pozostaje w posiadaniu podmiotu, który z przedmiotu korzysta. Zmienia się jedynie właściciel przedmiotu leasingu, a korzystający otrzymuje uwolnione środku finansowe na bieżące inwestycje.

Przy leasingu zwrotnym mają zastosowanie ogólne zasady dotyczące warunków i rodzajów umów leasingu. Tak więc korzystający z przedmiotu leasingu może być uprawniony do dokonywania od niego odpisów amortyzacyjnych (leasing finansowy) lub nie (leasing operacyjny).

Z praktyki musimy tu wspomnieć o specyficznym rodzaju leasingu zwrotnego – leasing zwrotny - „techniczny”. Ma on miejsce wtedy, gdy klient jest przez krótki czas właścicielem przedmiotu leasingu, a nabył go w celu korzystania z niego poprzez leasing. Zdarza się, że finansujący (firma leasingowa) nie godzi się na zakup przedmiotu leasing od określonego dostawcy (np. import z zagranicy od nieznanego dystrybutora), więc klient sam zakupuje przedmiot leasingu, a po tej transakcji odsprzedaje finansującemu, by zwrotnie go leasingować.